در کودکان ، درد شکم ممکن است مربوط به آسیب شکم یا بیماری باشد ، مانند ناراحتی معده ، عفونت گوش ، عفونت ادراری یا گلودرد استرپتوکوکی. علائم شکمی همچنین می تواند در اثر عفونت منتقل شده توسط حیوانات یا هنگام سفر رخ دهد.

علل درد شکم در کودکان
عللی که باعث درد معده در کودکان می شوند ، عبارتند از :

مشکلات روده – یبوست ، قولنج یا روده تحریک پذیر
عفونت – گاستروانتریت ، عفونت کلیه یا مثانه ، یا عفونت در سایر نقاط بدن مانند گوش یا قفسه سینه
مشکلات مربوط به غذا-غذای زیاد ، مسمومیت و یا حساسیت غذایی
مشکلات خارج از شکم – فشار عضلانی یا میگرن
مشکلات جراحی – آپاندیسیت ، انسداد روده ، intussusception
(تلسکوپی شدن بخشی از روده)
درد قاعدگی – برخی از دختران ممکن است قبل از شروع قاعدگی دچار درد شوند.
آپاندیسیت یکی از شایع ترین دلایلی است که ممکن است فرزند شما نیاز به جراحی داشته باشد. آپاندیس یک لوله کوچک و بن بست است که از قسمتی از روده خارج می شود. اگر این لوله مسدود شود ، می تواند باعث عفونت شود. آپاندیسیت می تواند در هر سنی رخ دهد ، اما در کودکان خردسال نادر است.
درد اغلب از وسط شکم شروع شده و در سمت راست به سمت پایین حرکت می کند. شکم در لمس درد می کند. این اغلب با سرفه و راه رفتن در اطراف بدتر می شود. یک کودک مبتلا به آپاندیسیت اغلب علائم بیماری را نشان می دهد مانند تب ، امتناع از غذا ، استفراغ یا (گاهی) اسهال.
اگر نگران هستید که ممکن است فرزند شما دچار آپاندیسیت شده باشد ، به پزشک متخصص کودک خود مراجعه نمایید . اغلب برای برداشتن آپاندیس به عمل نیاز است ، در این صورت مشاوره فوق تخصص جراحی اطفال نیاز است ، گرچه در برخی موارد مشکل بدون جراحی برطرف می شود.
تشخیص درد شکم در کودکان
وقتی مشکلی کاملاً آشکار است ، نیازی به آزمایش نیست. در صورت نیاز به آزمایش ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمایش خون
آزمایش ادرار
نمونه مدفوع
گرافی (اشعه ایکس) : x-rays)
سایر تستهای ویژه
بررسی توسط پزشک متخصص
اگر فرزند شما آزمایشاتی را انجام داد ، پزشک باید نتایج را برای شما توضیح دهد.

تشخیص های افتراقی : بسته به علائم و نشانه های موجود ، می توان به بیماریهای التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسروز اشاره کرد. بیماریهای شایع ارگانیک که باعث درد شکم می شوند ممکن است شامل عدم تحمل لاکتوز یا بیماری سلیاک باشد. انواع دیگر شامل سندرم روده تحریک پذیر ، میگرن شکمی یا سوء هاضمه عملکردی است. اگر درد به صورت اپیزودیک و همراه با سردرد یا سایر ویژگی های شبه میگرنی (فوتوفوبیا ، فونوفوبیا ، حالت تهوع) باشد ، ممکن است میگرن شکمی در نظر گرفته شود. هنگامی که علائم به طور موقتی با مصرف غذا همراه است و در بالای شکم وجود دارد ، ممکن است با سوء هاضمه عملکردی سازگار باشد. سندرم روده تحریک پذیر با مشکلات مدفوع ، یبوست ، اسهال یا مخلوط همراه است. در برخی موارد ، درد شکمی عملکردی با هیچ یک از این دسته ها مطابقت ندارد.

 جهت معاینه و درمان به پزشک متخصص اطفال مراجعه شود.

گاستروانتریت حاد سالانه باعث مرگ میلیون ها نفر در کودکان خردسال می شود ، بیشتر در جوامع در حال توسعه. در کشورهای توسعه یافته ، این یک دلیل رایج برای مراجعه به بخش عمومی یا اورژانس و بستری شدن در بیمارستان است. علل : ۷۰ درصد علت گاستروانتریت کودکان ویروس ها می باشند که شایع ترین آن روتا ویروس ها هستند و کمتر از ۱۰ درصد Protozoa (انگل ژیاردیا و آمیب هیستولیتیکا) و ۱۰ تا ۲۰ درصد باکتری ها (کامپیلوباکتر و سالمونلا و شیگلا و ویبریو کلرا و …)  تشخیص را می توان به صورت بالینی انجام داد. اطلاعات مربوط به تماس اخیر با افراد مبتلا به گاستروانتریت ، ماهیت و دفعات مدفوع و استفراغ ، مسافرت و استفاده از آنتی بیوتیک ها و داروهای دیگر که ممکن است باعث اسهال شوند ، باید جویا شود. یبوست مزمن در کودکان شایع است و بی اختیاری سرریز مدفوع ممکن است به عنوان اسهال جعلی وجود داشته باشد. اسهال و استفراغ از علائم غیر اختصاصی در کودکان خردسال هستند و تشخیص گاستروانتریت باید در کودکان مبتلا به تب بالا ، علائم طولانی مدت یا علائم نشان دهنده علت جراحی (مانند درد شدید شکم ، استفراغ صفراوی ، توده شکمی) مورد سوال قرار گیرد. کودکان مبتلا به دیابت و خطاهای متابولیک متولد شده ممکن است با استفراغ همراه باشند. کودکان مبتلا به بیماریهای زمینه ای ممکن است در معرض خطر عوارض بیشتری باشند و ارجاع به خدمات کودکان باید مورد توجه قرار گیرد. گرفتن نمونه مدفوع از همه کودکان مبتلا به گاستروانتریت ضروری یا عملی نیست. نمونه ها باید در طول شیوع بیماری – به ویژه در مهد کودک ، مدرسه ، بیمارستان یا محل سکونت – که در آن بهداشت عمومی برای شناسایی عامل بیماری زا و تعیین منبع آن ضروری است ، گرفته شود. نمونه ها باید برای باکتریها کشت داده شوند و از نظر عوامل بیماری زای ویروسی آزمایش شوند. آزمایش روتاویروس ، نوروویروس و گاهی ویروس های دیگر در اکثر بیمارستان های کودکان با استفاده از روش هایی برای تشخیص سریع آنتی ژن (مانند روش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم) در دسترس است. تشخیص سریع اجازه می دهد تا کودک برای جلوگیری از عفونت بیمارستانی جدا شود ، که شایع است و اغلب به عنوان نشانگر اثربخشی اقدامات احتیاطی برای کنترل عفونت تماس استفاده می شود. نمونه مدفوع نیز باید از کودکان مبتلا به اسهال خونی ، سابقه سفرهای خارجی اخیر و از کودکان خردسال یا نقص ایمنی با تب بالا گرفته شود.سایرعلل  غیرازگاستروانتریت حاد ویروسی عبارتنداز: علل باکتریایی گاستروانتریت حاد (به عنوان مثال سالمونلا ، شیگلا ، اشرشیا کولی ، کمپیلوباکتر ژژونی ، کلستریدیوم دیفیسیل) ، علل انگلی گاستروانتریت حاد (به عنوان مثال Giardia intestinalis ، گونه Entamoeba histolytica ، آنتی بیوتیک ، Cryptosporidium – آکرودرماتیت انتروپاتیک ،  (اسهال در اوتیت میانی و عفونت مجاری ادراری) ، سندرم اورمیک همولیتیک ، سندرم های سوء جذب (به عنوان مثال بیماری سلیاک ، فیبروز کیستیک ، کمبود دی ساکاریداز) و بیماری التهابی روده (به عنوان مثال بیماری کرون ، کولیت اولسروز) . رعایت بهداشت شخصی از اهمیت بالایی برای جلوگیری از انتشار عوامل بیماری زا برخوردار است. این شامل شستشوی مکرر دستها با صابون ، دفع دقیق پوشک و آماده سازی و ذخیره سازی مناسب غذا و آب آشامیدنی است. اجسام و سطوح آلوده باید به درستی ضد عفونی شوند. تغذیه با شیر مادر در اولین سال زندگی با تغذیه انحصاری با شیر مادر در ۶ ماه اول توصیه می شود. هدف از درمان حفظ هیدراتاسیون کافی برای کودک مبتلا به گاستروانتریت است .کم آبی بدن که ممکن است با اختلال الکترولیت و اسیدوز متابولیک همراه باشد ، شایع ترین و خطرناک ترین عارضه است. مدیریت بهینه با مایعات خوراکی یا داخل وریدی خطر کم آبی بدن و پیامدهای نامطلوب آن را به حداقل می رساند. استفاده معمول از آنتی بیوتیک ها ، داروهای ضد اسهال و داروهای ضد استفراغ توصیه نمی شود و ممکن است باعث آسیب شود. پیشگیری کلید کنترل گاستروانتریت است و واکسنهای روتا ویروس موثر بوده است. جهت درمان کودک خود به متخصص کودکان مراجعه نمایید.