آیا واکسیناسیون کرونا در کودکان لازم هست ؟  👈 بله قطعاً لازم است به این دلیل که کودکان هم مثل بزرگسالان آسیب‌ پذیر هستند در مقابل کرونا و در مقابل گونه های جدیدی هم که ممکن است که بیایند و این گونه ها ممکن است از دلتا هم شدید تر باشند. بنابراین حتماً باید واکسیناسیون برای کودکان صورت بگیرد و اینکه کودکان می توانند ناقل ویروس به والدین باشند بنابراین جایگاه خاصی را در کنترل پاندمی دارد.سندرم التهابی چند سیستمی در کودکان، مرتبط با کرونا

Multisystem Inflammatory Syndrome in Children associated with COVID:{MIS-C}که یک شبه واسکولیت بوده و شبیه به بیماری کاوازاکی می باشد که به صورت شوک نیز خود را نشان داده است . بنابراین به دلیل این بیماریMis-cکه یک سندروم بالینی قابل توجه و خطرناک است و همراه با مرگ و میر بوده است هم بایستی واکسیناسیون کرونا در کودکان انجام شود. پس سازمان بهداشت جهانی واکسن های زیر را مورد تایید قرار داده است : فایزر ، آسترازنکا ، جانسون ، مدرنا ، سینوفارم. واکسن فایزر را برای سنین ۱۲ تا ۱۸ سال مورد تایید سازمان بهداشت جهانی است. خیلی از کشورها هستند که واکسیناسیون زیر ۱۸ سال شروع کردند از جمله : کانادا ، آمریکا و خیلی از کشورهای اروپایی ، امارات متحده عربی چین ، آرژانتین ، بحرین ، اندونزی ، شیلی و… واکسن مدرنا در استرالیا نیز مورد استفاده قرار گرفته است. واکسن سوبرانا ۲ در کوبا مورد استفاده قرار گرفته است. واکسن سوبرانا دو با همکاری انستیتو پاستور که سابقه طولانی که در تولید واکسن دارد ، داره تولید میشه به اسم پاستو کووک (پاستور) و این واکسن دو دوزه هست و اگر سوبرانا پلاس هم کنارش بیاد که بشه ۳ دوزه حدود ۹۱ درصد ایمنی  (vaccine Efficacy)  ایجاد می کند. واکسن سینوفارم در سنین ۳ تا ۱۷سال نتایج خوبی داشته است. به طوریکه با دو دوز واکسن ۹۶ درصد آنتی بادی ایجاد شده است، ضمنا عوارض جانبی خاصی هم نداشته است. با توجه به اینکه قرار است مدارس باز شود و حتما باید کودکان قبل از آن واکسینه شوند.

برفک دهان یک عفونت قارچی شایع در داخل و اطراف دهان کودکان است. برفک دهان در دو سال اول زندگی بسیار رایج است. برفک دهان به شکل لکه های سفید می باشد. برفک دهان یک عفونت قارچی در گلو ، زبان یا مخاط دهان است. در موارد بد ، می تواند در مری نیز پخش شود. برفک دهان بیشتر ناشی از مخمر قارچی به نام کاندیدا آلبیکنس است. همه ما این مخمر را در بدن خود داریم و سیستم ایمنی بدن آن را در تعادل با سایر باکتری ها و قارچ های موجود در بدن ما حفظ می کند. اگر تعادل به هم بخورد ، مخمر می تواند تکثیر شده و عفونت ایجاد کند. مواردی که می تواند تعادل را بر هم بزند عبارتند از:
داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها و آنتی بیوتیک ها
ضعف سیستم ایمنی بدن به دلیل شرایط پزشکی یا درمان دارویی
دیابت نوع ۱ و ۲ ضعیف کنترل شده.
برخی از نوزادان هنگام عبور از واژن مادران خود برفک دهان را برمی دارند. این به این دلیل است که واژن اغلب مقدار کمی کاندیدا به طور طبیعی دارد.
همچنین نوزادان در صورت مکیدن اشیاء آلوده به برفک ، مانند نوک سینه ها ، پستانک ها ممکن است دچار برفک دهان شوند.

علائم برفک دهان :
اگر فرزند شما مبتلا به برفک دهان است ، ممکن است متوجه شوید که روی زبان ، گونه های داخلی ، لب ها ، لثه ها یا سقف دهان او لکه های سفید رنگی شبیه پنیر وجود دارد. این تکه ها با فشار ملایم از بین نمی روند. اگر لکه ها برداشته شوند ، مناطق قرمز و ملتهب باقی می مانند که می توانند خونریزی کنند.
کودک مبتلا به برفک دهان نیز ممکن است دچار ترک خوردگی و قرمزی در گوشه های دهان خود شود.

پیشگیری از برفک دهان :
برای جلوگیری از برفک دهان چندین کار می توانید انجام دهید:
اگر کودک خود را با شیشه شیر می دهید ، بعد از هر بار استفاده از پستانک و شیشه شیر را استریل کنید.
در صورت تغذیه با شیر مادر ، نوک سینه خود را به آرامی بین تغذیه ها تمیز کنید.
اگر کودک شما دچار بثورات پوشک می شود ، مطمئن شوید که آن را به درستی درمان می کنید.
از آنتی بیوتیک ها فقط در مواقع ضروری و تجویز متخصص کودکان برای فرزند خود استفاده کنید.
اگر فرزند شما مبتلا به آسم است ، مطمئن شوید که بعد از داروهای پیشگیری کننده از آسم ، دهان خود را با آب بشویید.
اگر فرزند شما مبتلا به دیابت است ، کنترل قند خون را تا آنجا که ممکن است حفظ کنید.
لباس ها را در دمای ۶۰ درجه سانتی گراد بشویید تا قارچ از بین برود.

اگر فکر می کنید کودک مبتلا به برفک است ، حتما او را نزد پزشک متخصص کودک خود ببرید.

عفونت های حاد دستگاه تنفسی فوقانی شامل : رینیت ، فارنژیت ، التهاب لوزه و حنجره است.
علائم عبارتند از:
سرفه کردن
گلودرد
آبریزش و گرفتگی بینی
سردرد
تب درجه پایین
عطسه کردن
بی حالی
درد عضلانی
شروع علائم معمولاً یک تا سه روز پس از قرار گرفتن در معرض شروع می شود و ۷ الی ۱۰ روز طول می کشد و می تواند تا ۳ هفته ادامه یابد. 

سرماخوردگی :

عوامل بیماری زای سرماخوردگی معمولی عبارتند از:

رینو ویروس ، آدنو ویروس ، ویروس پاراآنفلوانزا ، ویروس سینسیشیال تنفسی ، انترو ویروس و کرونا ویروس. 

رینو ویروس ، گونه ای از جنس انتروویروس از خانواده Picornaviridae ، شایع ترین علت سرماخوردگی است و تا ۸۰ درصد از تمام عفونت های تنفسی را در فصول اوج (peak seasons) ایجاد می کند. تصور می شود که پس از نفوذ در مخاط بینی قدامی ، تکثیر و عفونت رینو ویروس با انتقال به نازوفارنکس خلفی و آدنوئیدها شروع می شود. به محض ۱۰ تا ۱۲ ساعت پس از تلقیح ، علائم ممکن است شروع شود. علائم می توانند تا ۳ هفته ادامه داشته باشند. عفونت مخاط بینی و واکنش التهابی بعدی میزبان باعث گشاد شدن عروق و افزایش نفوذپذیری عروق می شود. این حوادث منجر به انسداد بینی و رینوره می شود در حالی که تحریک کولینرژیک باعث تولید مخاط و عطسه می شود.

تشخیص های افتراقی سرماخوردگی

رینیت آلرژیک

سینوزیت

تراکئوبرونشیت

پنومونی

آنفلوانزا

پنومونی آتیپیک

سیاه سرفه

اپی گلوتیت

فارنژیت استرپتوکوکی

عفونت لوزه ها : Tonsillitis

مونونوکلئوز عفونی

جهت ویزیت و درمان مناسب به متخصص کودکان مراجعه شود.

کم خونی ممکن است به عنوان کاهش غلظت گلبول قرمز (RBC) یا غلظت هموگلوبین خون (HGB) تعریف شود. علل کم خونی در کودکان بسته به سن در زمان ارائه ، جنس ، نژاد و قومیت متفاوت است.
سن بیمار – سن بیمار باید در نظر گرفته شود زیرا مقادیر طبیعی هماتوکریت (HCT) و هموگلوبین (HGB) با افزایش سن بسیار متفاوت است و علل مختلف کم خونی در سنین مختلف وجود دارد.شایع ترین علت کم خونی در شیرخواران “کم خونی فیزیولوژیکی” است که تقریباً در شش تا نه هفتگی رخ می دهد. در کم خونی پاتولوژیک سطح HGB پایین تر از آنچه معمولاً با کم خونی فیزیولوژیکی مشاهده می شود. (یعنی کمتر از ۹ گرم در دسی لیتر)

علل شایع کم خونی پاتولوژیک در نوزادان شامل از دست دادن خون ، بیماری همولیتیک ایمنی (یعنی ناسازگاری Rh یا ABO) ، عفونت مادرزادی ، کم خونی همولیتیک مادرزادی (به عنوان مثال ، اسفروسیتوز ارثی ، کمبود گلوکز ۶ فسفات دهیدروژناز [G6PD] . هیپر بیلی روبینمی در دوره نوزادی نشان دهنده علت همولیتیک است. میکروسیتوز هنگام تولد نشان دهنده از دست دادن مزمن خون داخل رحمی یا تالاسمی است. در مقایسه با نوزادان ترم ، نوزادان نارس با HCT و HGB پایین تر متولد می شوند ، طول عمر گلبول های قرمز (RBC) کوتاه تری دارند و به دلیل نارسایی عملکرد کبد ، تولید اریتروپویتین مختل می شود . از این رو ، کاهش تولید گلبول قرمز زودتر از تولد رخ می دهد و شدیدتر از کم خونی است که در نوزادان ترم دیده می شود. به این بیماری “کم خونی نارس” گفته می شود.
شیرخواران سه تا شش ماهه – کم خونی تشخیص داده شده در سه تا شش ماهگی نشان دهنده هموگلوبینوپاتی است. کمبود آهن تغذیه ای یک علت دیگر کم خونی در کودکان می باشد. کودکان نوپا و نوجوانان – در کودکان نوپا ، کودکان بزرگتر و نوجوانان ، علل اکتسابی کم خونی ، به ویژه کم خونی فقر آهن ، بیشتر است. غربالگری کم خونی ناشی از فقر آهن در همه کودکان ۹ تا ۱۲ ماهگی توصیه می شود و باید در کودکان با عوامل خطر اضافی مورد توجه قرار گیرد.

علائم کم خونی در کودک
بیشتر علائم کم خونی به دلیل کمبود اکسیژن در سلول ها است. بسیاری از علائم با کم خونی خفیف ظاهر نمی شوند.
اینها شایع ترین علائم هستند:
افزایش ضربان قلب
تنگی نفس و یا مشکل در نفس کشیدن
کمبود انرژی
سرگیجه به ویژه هنگام ایستادن
سردرد
تحریک پذیری
چرخه قاعدگی نامنظم
عدم یا تأخیر در قاعدگی
زخم یا متورم شدن زبان
زردی پوست و یا زردی چشم ها 
بزرگ شدن طحال یا کبد
رشد یا توسعه آهسته یا تاخیری
بهبود ضعیف زخم و بافت

حتماً هرگونه علامتی را به پزشک متخصص کودکان گزارش دهید.

کم خونی در کودک چگونه درمان می شود؟
درمان بستگی به علائم ، سن و سلامت عمومی فرزند شما دارد. همچنین بستگی به شدت بیماری دارد. برخی از انواع نیازی به درمان ندارند. برخی از انواع ممکن است به دارو ، تزریق خون ، جراحی یا پیوند سلول های بنیادی نیاز داشته باشند. تغییر رژیم غذایی کودک ممکن است نیاز باشد و همچنین قطع دارویی که باعث کم خونی شده نیز در نظر گرفته می شود.

همیشه برای تشخیص به متخصص کودکان مراجعه نمایید.

در کودکان ، درد شکم ممکن است مربوط به آسیب شکم یا بیماری باشد ، مانند ناراحتی معده ، عفونت گوش ، عفونت ادراری یا گلودرد استرپتوکوکی. علائم شکمی همچنین می تواند در اثر عفونت منتقل شده توسط حیوانات یا هنگام سفر رخ دهد.

علل درد شکم در کودکان
عللی که باعث درد معده در کودکان می شوند ، عبارتند از :

مشکلات روده – یبوست ، قولنج یا روده تحریک پذیر
عفونت – گاستروانتریت ، عفونت کلیه یا مثانه ، یا عفونت در سایر نقاط بدن مانند گوش یا قفسه سینه
مشکلات مربوط به غذا-غذای زیاد ، مسمومیت و یا حساسیت غذایی
مشکلات خارج از شکم – فشار عضلانی یا میگرن
مشکلات جراحی – آپاندیسیت ، انسداد روده ، intussusception
(تلسکوپی شدن بخشی از روده)
درد قاعدگی – برخی از دختران ممکن است قبل از شروع قاعدگی دچار درد شوند.
آپاندیسیت یکی از شایع ترین دلایلی است که ممکن است فرزند شما نیاز به جراحی داشته باشد. آپاندیس یک لوله کوچک و بن بست است که از قسمتی از روده خارج می شود. اگر این لوله مسدود شود ، می تواند باعث عفونت شود. آپاندیسیت می تواند در هر سنی رخ دهد ، اما در کودکان خردسال نادر است.
درد اغلب از وسط شکم شروع شده و در سمت راست به سمت پایین حرکت می کند. شکم در لمس درد می کند. این اغلب با سرفه و راه رفتن در اطراف بدتر می شود. یک کودک مبتلا به آپاندیسیت اغلب علائم بیماری را نشان می دهد مانند تب ، امتناع از غذا ، استفراغ یا (گاهی) اسهال.
اگر نگران هستید که ممکن است فرزند شما دچار آپاندیسیت شده باشد ، به پزشک متخصص کودک خود مراجعه نمایید . اغلب برای برداشتن آپاندیس به عمل نیاز است ، در این صورت مشاوره فوق تخصص جراحی اطفال نیاز است ، گرچه در برخی موارد مشکل بدون جراحی برطرف می شود.
تشخیص درد شکم در کودکان
وقتی مشکلی کاملاً آشکار است ، نیازی به آزمایش نیست. در صورت نیاز به آزمایش ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمایش خون
آزمایش ادرار
نمونه مدفوع
گرافی (اشعه ایکس) : x-rays)
سایر تستهای ویژه
بررسی توسط پزشک متخصص
اگر فرزند شما آزمایشاتی را انجام داد ، پزشک باید نتایج را برای شما توضیح دهد.

تشخیص های افتراقی : بسته به علائم و نشانه های موجود ، می توان به بیماریهای التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسروز اشاره کرد. بیماریهای شایع ارگانیک که باعث درد شکم می شوند ممکن است شامل عدم تحمل لاکتوز یا بیماری سلیاک باشد. انواع دیگر شامل سندرم روده تحریک پذیر ، میگرن شکمی یا سوء هاضمه عملکردی است. اگر درد به صورت اپیزودیک و همراه با سردرد یا سایر ویژگی های شبه میگرنی (فوتوفوبیا ، فونوفوبیا ، حالت تهوع) باشد ، ممکن است میگرن شکمی در نظر گرفته شود. هنگامی که علائم به طور موقتی با مصرف غذا همراه است و در بالای شکم وجود دارد ، ممکن است با سوء هاضمه عملکردی سازگار باشد. سندرم روده تحریک پذیر با مشکلات مدفوع ، یبوست ، اسهال یا مخلوط همراه است. در برخی موارد ، درد شکمی عملکردی با هیچ یک از این دسته ها مطابقت ندارد.

 جهت معاینه و درمان به پزشک متخصص اطفال مراجعه شود.