تندرستی یکی از نعمتهای بزرگ پروردگار است که زندگی بدون آن لذتی ندارد.

سلامتی کودکان یکی از دغدغه های خانواده هاست.

هدف از این بلاگ،ارائه مطالب آموزشی برای حفظ سلامت کودک و ارتقاء آن است.

تَندُرُستی یا سَلامَت عبارت است از تامین رفاه کامل جسمی و روانی و اجتماعی انسان است.
بنا بر تعریف سازمان بهداشت جهانی، تندرستی تنها فقدان بیماری یا نواقص دیگر در بدن نیست بل‌که «تندرستی نداشتن هیچ‌گونه مشکل روانی، اجتماعی، اقتصادی و سلامت جسمانی برای هر فرد جامعه است.»سلامتی جسمی شامل همه قابلیت‌های جسمی بدن است. به فرد یا پدیده‌ای که دارای تندرستی باشد، تندرست یا سالِم گفته می‌شود.
حس تندرستی در افراد تفاوت دارد و دو فرد در شرایط جسمانی یک‌سان ممکن است قضاوت متفاوتی در مورد تندرستی خود یا دیگران بکنند. برای نمونه یک فرد معلول می‌تواند خود را کاملاً تندرست حس کند در حالی که اطرافیانش او را ناتندرست بدانند. البته افرادی که بیماری‌های شدید دارند معمولاً همیشه از سوی خود و دیگران تندرست به‌شمار نمی‌آیند.

واژهٔ سالم در مورد پدیده‌های گوناگون، برای نمونه اقتصاد، فضا و محیط هم کاربرد دارد.

عوامل ویروسی و باکتریایی مختلفی باعث ایجاد گلودرد می شوند، ولی اگر گلودرد همراه با تب باشد در ۱۵ درصد موارد دلیل بیماری او نوعی باکتری به نام استرپتوکوک است.
ابتلا به این عفونت در کودکان سنین مدرسه و در مهد کودکها بیشتر از سایر افراد جامعه است.از علایم این بیماری می توان به احساس دردگلو در هنگام بلع غذا و تب بیش از ۳۸/۵ درجه اشاره کرد. در این بیماری ته حلق کودک قرمز است و نقاط سفیدی نیز وجود دارد که نشان دهنده عفونت است.برای درمان این بیماری، مصرف آنتی بیوتیک ضروری است. اگر این گلودرد بدون درمان رها شود، واکنش بدن به استرپتوکوک می تواند آسیبهای جدی به قلب و مفاصل (تب رماتیسمی) و نیز کلیه ها وارد کند. کودکان به طور معمول ۶ تا ۱۰ بار در سال سرما می خورند.این در حالی است که سرماخوردگی کودکان شدیدتر است و مدت زمان بیشتری هم طول می کشد.مصرف استامینوفن یا بروفن برای کاهش تب بسیار موثر است، والدین باید مراقب باشند به کودک سرماخورده خود آسپرین ندهند، زیرا مصرف آسپرین در کودکان مبتلا به آنفلوآنزا می تواند به بیماری شدید و بسیار خطرناکی به نام”سندرم رای” منجر شود.یکی دیگر از بیماریهایی که دانش آموزان زیاد به آن مبتلا می شوند، دل درد است. این بیماری شایع “گاستروانتریت” نام دارد ومعمولا در مورد عفونت معده و روده به کار می رود که باعث حالت تهوع، استفراغ و نیز اسهال می شود. عوامل مختلفی از ویروسها یا عفونتهای انگلی باعث ایجاد این بیماری می شوند.در این بیماری اگر اسهال واستفراغ خیلی شدید باشد، آب بدن کودک بویژه کودکان کم سن و سال از دست می رود و عوارض خطرناکی مانند عطش بیش از حد، خشکی دهان، کاهش حجم و یا قطع شدن ادرار و یا غلیظ و پر رنگ شدن ادرار، کاهش اشک، ضعف شدید و کاهش هوشیاری به وجود می آید.در این موارد، مصرف محلول “او. آر.اس” می تواند در جایگزینی مایعات، مواد معدنی و نمکهای از دست رفته بدن بسیار موثر باشد.اگر در اسهال کودک خون دیده شود، باید بلافاصله برای درمان کودک به پزشک مراجعه کرد.: ۲ مورد از شایعترین بیماریهای ویروسی در بین دانش آموزان، آبله مرغان و اوریون هستند که هر دو در زمستان و بهار بیشتر دیده می شوندآبله مرغان به توضیح نیاز ندارد، یک بیماری با جوشهای پر از آب که با تب خفیف و بی حالی و نیز خارش همراه است، بعداز ورود ویروس به بدن دو هفته طول می کشد تاعلایم بیماری ظاهر شود. در ضمن از ۲ روز قبل از پیدایش جوشها تا زمانی که تمام جوشها خشک شوند، ممکن است بیماری از طریق ترشحات بیمار و بزاق وی به دیگران سرایت کند.علاوه بر داروهایی که پزشک تجویز می کند، حمام کردن روزانه و گرفتن ناخنها در جلوگیری از چرکی شدن جوشها نقش مهمی دارد.
استحمام در کاهش خارش هم موثر است. توصیه می شود کودکان مبتلا به آبله مرغان به هیچ وجه نباید از آسپرین استفاده کنند.ویروس اوریون از طریق بزاق و ترشحات فرد بیمار وارد بدن می شود و دو هفته بعد باعث تب، ضعف، درد عضلانی و بی اشتهایی می شود. ۲۴ ساعت پس از شروع این علایم هم غده پاروتید که در زاویه فک تحتانی قرار دارد، متورم و دردناک می شود. استفاده از واکسن اوریون (که در واکسن MMR قرار دارد) تا ۹۵ درصد از ابتلای فرد به بیماری جلوگیری می کند.شپش سر: بیشتر در دختر بچه ها دیده می شود. به طور معمول شما نمی توانید خود شپش را روی سر کودکان ببینید، ولی تخمهای سفید رنگ شپش که برخلاف شوره محکم به مو چسبیده اند، قابل مشاهده اند.
درمان این بیماری هم استفاده از شامپوهای مخصوصی است. البته باید لباسها، حوله، روتختی، کلاه و روسری را هم با آب داغ شسته و اتو کنید.لوازم شخصی از قبیل شانه، برس و سنجاق سر را نیز باید به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه در آب داغ قرار دهید.شپش بدن: شپش بدن در درزهای لباس زندگی می کند و روی الیاف پارچه تخمگذاری می کند و فقط برای تغذیه به روی پوست می آید. در صورت ابتلا به شپش بدن، بیمار نیازی به درمان ندارد، فقط باید لباسها و ملحفه بیمار را با آب گرم شست و سپس اتو کرد.

شپش عانه: در بزرگسالان باعث خارش در ناحیه زیر شکم می شود، ولی در کودکان ممکن است مژه ها و موی سر را نیز درگیر کند.مهمترین اقدام برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای شایع در کودکان این است که به کودک بیاموزید به طور مکرر و نیز به صورت درست و کامل دستهایش را بشوید.

ناخن جویدن در دختران حدود ۱۱ سالگی به بیشترین حد خود می‌رسد. جالب این‌که تقریباً ۲۰ درصد نوجوانان کماکان درگیر این مشکل هستند و ۲۰ – ۱۰ درصد این عده نیز تا بزرگسالی عادت ناخن جویدن را حفظ می‌کنند. جویدن ناخن نه تنها منظره ناخوشایندی دارد بلکه موجب بیماری کودک نیز می‌شود.جویدن ناخن‌ها به ویژه تا ته پوشش شاخی ناخن منجر به خونریزی می‌شود و پوست را مستعد تماس با میکروب‌ها کرده و خطر ابتلا به عفونت را در این ناحیه افزایش می‌دهد.به علا‌وه وقتی کودک ناخن‌های پر از میکروب را وارد دهان می‌کند خطر ابتلا به امراض مختلف برای وی افزایش پیدا می‌کند. علت چیست؟ یکی از باورهای رایج این است که فشارهای عصبی و تنش‌های روزانه موجب ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان می‌شود، این باور که تا حد زیادی نیز درست است موجب شده گروهی از روان شناسان بر این باور باشند که نفس «جویدن ناخن» عادتی زشت و ناپسند نیست، بلکه تنها راهکاری برای رهایی از تنش و استرس در کودک است.
عصبانیت بیش از حد ناشی از فشارهای روحی و اضطراب برای تسکین ناراحتی‌ها، دلواپسی و تضاد‌های فکری، بلا تکلیفی به خاطر درگیری با والدین، امتحانات، پاسخ دادن به معلم، تماشای فیلم‌های ترسناک، تقلید از دیگران، والدین، دوستان،هیجان بیش از حد و عکس‌العمل خصومتی در مقابل والدین و دیگران از دیگر علل جویدن ناخن محسوب می‌شود. راه جلوگیری علت را رفع کنید: منتظر پاسخ کودکتان که چرا ناخن‌هایش را می‌جود نباشید و او را به خاطر انجام این عمل سرزنش نکنید،. توجه کنید کودکتان درچه موقعیت‌هایی این عمل را انجام می‌دهد. جست جو کنید که چه مساله‌ای باعث شده است آرامش و امنیت کودکتان را به هم بزند. آن را دریابید، این تلاش شما برای پی بردن به مشکل کودک و توجه به حل آن می‌تواند بزرگترین گام برای از بین بردن اختلال ناخن جویدن باشد.
ناخن‌ کودک را کوتاه کنید: کوتاه کردن ناخن‌های بلند به کودکان در زمینه ترک این عادت بسیار کمک می‌کند. ناخن‌های کوتاه شده کمتر جویده می‌شوند، سعی کنید هرچند روز یک بار ناخن‌های کودک را بگیرید و سوهان بزنید. دعوا نکنید: هیچگاه کودک را بخاطر ناخن جویدن دعوا نکنید بلکه توجه او را از جویدن ناخن دور کنید. کودک باید احساس خوبی نسبت به خود پیدا کند.شرمنده کردن سرزنش، تحقیر، تهدید و تنبیه کودک هیچ اثری درمانی ندارد بلکه عادت را تشدید می‌کند و باعث اختلالات دیگر نیز می‌شود. به جای این‌کار به او اعتماد به نفس بدهید. حواس کودک ر ا پرت کنید: سعی کنید حواس کودک را هنگام جویدن ناخن پرت کنید، از او کارهایی بخواهید که مجبور شود از انگشتانش استفاده کند درست کردن کاردستی یا کشیدن نقاشی روش خوبی برای این‌کار است. فلفل نزنید: کارشناسان معتقدند پاشیدن فلفل یا مالیدن مواد تلخ به انگشتان و ناخن کاربردی در درمان این مشکل ندارد.